Wanneer je kind door jou heen op de aarde komt, opent zich een kanaal, de spirituele verbinding tussen moeder en kind. Je kunt ervoor kiezen om dit (gedeeltelijk) te sluiten na de geboorte, want je hebt – net als iedereen – een vrije wil. De band tussen moeder en kind is uniek, de liefde is onvoorwaardelijk en jullie hebben zielsafspraken.
Ieder kind kiest zijn eigen moeder
Je kind heeft jou uitgekozen, omdat jij het beste past bij de zielslessen van je kind. Iedere ziel wil hier op aarde iets leren, ook jij en ook je kind. Naast dat we allemaal liefde willen ervaren, omdat het ons eraan herinnert dat we pure liefde zijn, komen we hier allemaal met een reden, een bedoeling.
We hebben hier op aarde allerlei lessen te leren en daar hebben we situaties en leraren voor nodig.
Je kind, zijn ziel en jouw ziel zijn met elkaar verbonden. Eigenlijk is er maar één ziel. De ziel is de bron, het Goddelijke deel van jezelf en de verbinding met alles wat leeft. Als je de ziel (of God) als de zon ziet en mensen op aarde als de zonnestralen, voel je wat ik bedoel als ik zeg dat er maar één ziel is. We hebben allemaal dezelfde oorsprong, vandaar dat die zielsverbinding met je kind zo sterk voelt.
Je kind is niet zomaar iemand die je kent, je kind heeft 9 maanden in jouw buik gewoond en is daar volgroeid tot een compleet mens. Er is niemand van wie je ooit meer kunt houden dan van je kind. Hoe kan het anders dat moeders voelen als er iets mis is met hun kind, ook als dat kind aan de andere kant van de wereld zit? Sommige moeders zijn gevoeliger dan anderen, toch beschikken we allemaal over dat vermogen. Het is de spirituele band tussen moeder en kind die dat mogelijk maakt.
Hoe versterk je deze spirituele band?
Het versterken van deze band, of liever gezegd het ontdoen van ballast zodat de energie vrij kan stromen, is eenvoudiger dan je misschien denkt. Het begint met intentie, de wil en bereidheid om te doen wat nodig is. Ik zie moeders die schreeuwen om hulp, maar die niet bereid zijn om het werk te doen. Ze zitten vast, iets vertelt ze dat het zwaar, moeilijk of ingewikkeld is. Dat zij iets van zichzelf moeten opgeven, maar het verrijkt juist je leven. Je bent niet voor niets moeder geworden, je kunt dit. Moeders die niet bang zijn om hun eigen weg en hart te volgen, zie ik genieten van de rust die het ze geeft.
Mijn kinderen zijn mijn grootste leraren en die van jou zijn ongetwijfeld de grootste leraren in jouw leven. Maar zie je het, ben je je daarvan bewust? En als dat niet zo is, hoe komt dat dan?
Wat wil je niet zien, welke overtuigingen, wat voor lading of welke blokkades zitten daarop? En zijn die wel van jou? Of denkt jouw moeder, vader, partner, omgeving, etc.. daar zo over? Kun je dat loskoppelen van jezelf en je werkelijk verbinden met jezelf en met je kind? Wat laat je kind jou zien?
Je zult jezelf moeten blijven ontdoen van ballast om de zuivere verbinding te houden die je had toen je baby in je buik zat. Toen je zwanger was, was je bereid te stoppen met roken, geen rauw vlees te eten, niet te drinken. Hoe is dat nu? Wat ben je bereid te laten en vooral los te laten voor je kind?
Wat is de prijs die je betaalt om dat te doen en wat is de prijs die je betaalt om dat niet te doen?
Alles gaat voorbij
Een zwangerschap duurt 9 maanden, dan komt de bevalling, die gaat ook voorbij. Slapeloze nachten door het voeden gaan ook voorbij. Na een paar jaar is je kindje zindelijk, de luier-fase is voorbij. Peuterspeelzaal, basisschool, puberteit, eindexamen. Elke fase waarvan je dacht ‘Hoe overleef ik dit?’ gaat voorbij.
Waar je aandacht aan geeft, groeit en dat geldt natuurlijk ook in de opvoeding van je kind. Kijk eens waar je nu je aandacht aan geeft. Is dat echt belangrijk? Je kind is hier, in jouw leven, met een reden. Jullie hebben allebei van deze relatie dingen te leren. Zie je dat dit dingen zijn die ook voorbij gaan, dat het fases zijn waar jullie doorheen gaan of geef je aandacht aan dingen die je niet wilt en houd je het zo in stand?
Het opruimen van ballast in je leven geeft je ruimte voor groei. Het is net als onkruid weghalen in een tuin, zodat de bloemen vrij kunnen groeien. Zodra je geboren wordt en de wereld om je heen zich met je gaat bemoeien, zal er onkruid in je tuin groeien. Wat je daarvan loslaat, is een investering in de toekomst, van jouw eigen leven en dat van je kind.
Hoe lastig het nu ook lijkt, de beloning is het meer dan waard. De innerlijke rust die het je oplevert, het vertrouwen dat je krijgt in jezelf en in je kind, de harmonie die dat brengt in je gezin. Om te bloeien als mens en als moeder is het nodig te investeren in de spirituele band met je kind. Door de weg vrij maken, zodat jullie beiden voluit kunnen leven en kunnen doen wat jullie hier te doen hebben. Heb je hulp nodig met dit proces, neem dan gerust contact met me op.